سازمان حفاظت محیط زیست -مناطق شکار ممنوع

مناطق شکار ممنوع

1392/9/20 چهارشنبه

مناطق شکار ممنوع

منطقه شکار ممنوع بصیران

منطقه شکار ممنوع دره باغ

منطقه شکار ممنوع چاه نفت

منطقه شکار ممنوع کوه دراء

منطقه شکار ممنوع کوه گورم

منطقه شکار ممنوع کوهستان پادنا

منطقه شکار ممنوع کوه سیاه

منطقه شکار ممنوع دالان

منطقه شکار ممنوع مهارلو

منطقه شکار ممنوع خرمنکوه

منطقه شکار ممنوع توت سیاه

منطقه شکار ممنوع مزایجان

منطقه شکار ممنوع مل بلند

منطقه شکار ممنوع کوه هوا و تنگخور

منطقه شکار ممنوع روشنکوه ( توجردی )

منطقه شکار ممنوع آق جلو

نام منطقه : منطقه شکار ممنوع بصیران

موقعیت جغرافیایی :

این منطقه با وسعت 151000 هکتار در طول جغرافیایی53 درجه تا 52 درجه و 30 دقیقه شرقی، عرض جغرافیایی 31 درجه تا 30 درجه عرضی و 38 دقیقه شمالی قرار دارد که در قسمتی ازآن در شهرستان اقلید محصور است. (نزدیک به دو سوم منطقه در جغرافیای شهرستان اقلید واقع است).

تاریخچه حفاظت:

این منطقه درتاریخ 14/7/62 به مدت 5 سال به عنوان منطقه شکارممنوع اعلام گردیدوپس از آن درتاریخ های 15/12/78 و 15/12/85 مجددا"تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

این منطقه دارای اقلیم سرد بوده که آمار روزهای یخبندان درطول سال 89 روز می باشد ودارای دواکوسیستم خشکی وتالابی است .قسمت خشکی آن شامل دشت ،تپه وکوهستان با دامنه ارتفاعی از 2500 متر تا 4000 متر ( ارتفاعات بل ویال خرمی که حدود 7 ماه از سال پوشیده از برف است) واکوسیستم تالابی آن تالاب کافتر است که در سالهای آبگیری تالاب، پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی درآن بوفور یافت می شدند.

پوشش گیاهی:

دارای بیش از دویست گونه گیاهی (اغلب دارویی) می باشد.

لاله	کاروان کش
خارشتر	جاشیر
کما	کنگر
تنگس	ابنوس
علف مار	دافنه
گلرنگ	مریم گلی
تا توره	اسفند
گون	گل هورمونه
میخک	توسک
فرفیون	آویشن
لاله واژگون	سریش
شاهتره	پنیرک
گاوزبان	بنفشه
کلاغک
درمنه

حیات وحش :

پستانداران :کل و بز ، قوچ و میش روباه، پلنگ، گرگ خرگوش تشی کفتار شغال و.....

آهو(درمنطقه بید بیده).

پرندگان: کبک،تیهو ، کوکر شکم سیاه دلیجه سارگپه معمولی بحری بلدرچین و طرقه چکاوک چکاوک آسمانی دم جنبانک ابلق زرد پره ی کوهی سنقر گندمزار و...

خزندگان: افعی ها ،کبراها، بزمجه، لاک پشت ها ومارمولک ها.....

ماهی ها: کپور ماهیان، آمور ،فیتوفاگ،......

جاذبه های گردشگری :

بلندترین قله استان فارس(بل)- ارتفاعات پوشیده از برف – مناظر بکرو دیدنی – تالاب ارزشمند کافترکه در سالهای آبگیری تالاب، پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی بوفور یافت می گردند- اجتماعات پرندگان –تیپ های خاص گیاهی

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

شکارچیان بومی و غیربومی(همجواری اقلید با دو استان و پنج شهرستان)- راه سازی( بزرگراه، راه آهن) – صنایع(فولاد، شهرک های صنعتی) - تاسیسات ارگانهای مختلف(چاه های آب شرب – تصفیه خانه) – دامهای اهلی بتعداد بسیار زیاد(نزدیک به یک میلیون راس)-

نام منطقه:منطقه شکارممنوع دره باغ بوانات

موقعیت جغرافیایی:

این منطقه باوسعت 144000 هکتار می باشد.ودر90 کیلومتری شهر بوانات و بین 54 52 تا 43 53 طول شرقی و 10 30 تا 33 30 عرض شمالی در شمال استان فارس واقع گردیده است.

تاریخچه حفاظت:

اولین آگهی رسمی در مهر ماه 72 در روزنامه رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران به عنوان منطقه شکار ممنوع با وسعت 144000 هکتار. و آخرین آگهی در سال 87 به مدت 5 سال.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکارممنوع دره باغ منطقه ای است کوهستانی و کوه ها به متابعت از سیستم کـل نـاهمواری زاگـرس عمومـاً از سمت شمال غرب به سمت شرق کشیده شده و دره های تنگ به سمت شمال باز می شوند. این تنظیم در مجاورت کویر ابر کوه واقع شده است که متوسط بارندگی 236 میلی متر و حداقل درجه حرارت -9 وحداکثر درجه حرارت 41 درجه سانتی گراد می باشد.

پوشش گیاهی :

این منطقه از نظر رویش جزء منطقه ایران تورانی بوده و به دو بخش کوهستانی و دشتی تقسیم می شود. مهمترین گونه های گیاهی عبارتند از: بنه (پسته وحشی )،بادام کیکم ،درمنه، کما، انواع گون، قیچ، آلبالو وحشی، کاروان کش، اسپند و گیاهان علفی می باشد.

حیات وحش :

پستانداران: پلنگ، کاراکال، گرگ، روباه، خرگوش، تشی، کل و بز، قوچ و میش و در گذشته حیواناتی چون گورخر، جبیر، و یوز در منطقه در منطقه مشاهده شده است.

پرندگان : کبک، تیهو، کبوتر وحشی، باقرقره، پرندگان شکاری و لاشخورها

تهدیدات منطقه :

فعـالیت هـای معـدنی، خط انتقال گاز صفا شهر_یزد، تخریب و تصرف اراضی حاشیه ای چرای بی رویه و شکار غیر مجازاز جمله تهدیدات منطقه به شمار می رود.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع چاه نفت داراب

موقعیت جفرافیایی:

این منطقه با وسعت 109000هکتار در فاصله ی 135 کیلو متری جنوب شرقی داراب و در مجاورت جاده ی آسفالته داراب به بندرعباس ، در محدوده ی روستای آب شور ومهر آباد بین طول جغرافیایی´3° 55 و´35°55 و عرض شمالی ´18° 29 و´ 32 ° 29 واقع گردیده است .این منطقه از نظر تقسیمات کشوری جزء شهرستان داراب می‌باشد.

تاریخچه حفاظت:

منطقه شکار ممنوع چاه نفت داراب در تاریخ 15/12/75 به مدت3 سال شکار ممنوع اعلام شد ودر تاریخ های 1/5/84 تا 13/4/91 مجددا" تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

بیشینه ی دما در این منطقه 44 درجه سانتیگراد و کمینه ی آن 0 در جه می‌باشد. عمده نزولات آسمانی به شکل باران و به میزان حداکثر و حداقل به ترتیب 280 و 230 میلیمتر است.چشمه‌های موجود در منطقه که عملاً منابع عمده ی آب شیرین منطقه نیز می‌باشند عبارتند از: چشمه‌های پهک، تنگ زرد، خرچنگ، تنگ غوی، چک چک، آب قلات و امامزاده.

پوشش گیاهی :

(جنگلها و مراتع، ،تیپهای عمده گیاهی، گونه‌های مهم و در معرض تهدید):

بنه (Pistacia atlantica) قیچ (sp Zygophylum) بادام وحشی (Amygdalus scoparia) تنگرس (Amygdalus lycedis) ارس (Juniperus excelsa) کیکم (َAcer cineraseems) درمنه (Artemis sp) شقایق وحشی (Papaver macrostomun)گیاهان خانواده گندمیان (Gramineae)

حیات وحش:

پستانداران موجود در منطقه ی شکار ممنوع چاه نفت داراب عبارتند از:کل و بز، قوچ ومیش، پلنگ، گرگ، شغال، روباه معمولی، روباه سر دم سفید، تشی، خرگوش.

در این منطقه پرندگان نظیرهوبره، دراج، کبک، تیهو، درنا، کبوتر، قمری، بلدرچین، سینه سیاه نیز دیده می شود.

جاذبه های گردشگری :

وضعیت طبیعی این منطقه به صورت کوهستانی و تپه ماهوری است و دارای زیستگاههای با ارزشی می‌باشد. آبگیر دشت کنار از جمله زیستگاه‌های پرندگان مهاجر در فصل زمستان است.

تهدیدات و تعارضات:

با توجه به صید بی رویه، تخریب مراتع، استفاده بیش از حد از منابع آب و با توجه به قرار گرفتن شهرستان داراب در مدار خشکسالی همه ی این عوامل دست به دست هم داده و باعث می شود تا کلیه ی منابع طبیعی و جاذبه های خاص آن از بین برود .

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع کوه دراء

موقعیت جغرافیایی:

منطقه شکار ممنوع کوه دراء با وسعت 87221 هکتار در حدود 45 کیلومتری جنوب و جنوب غرب شهرستان ممسنی واقع در بخش ماهور میلاتون و 170 کیلومتری مرکز استان فارس واقع گردیده است

تاریخچه حفاظت :

منطقه شکارممنوع کوه دراء درتاریخ 1/11/76 به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی گردید. درسالهای 15/7/ 86 تا 6/11/86 منطقه مذکور مجددا"به عنوان منطقه شکارممنوع تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکار ممنوع کوه دراء منطقه ای است کاملا" کوهستانی وصخره ای ودارای دره های عمیق همراه با پوشش گیاهی مناسب و دارای شرایط زیستگاهی وچشمه آبشخورهای مناسب .حداقل بارندگی 300 میلی متر و حد اکثر 550میلی مترمی باشدآب و هوای منطقه نیمه خشک گرم ، دارای 3 چشمه آب دائمی (نمدی – پلنگی و خنی ) می باشد .همچنین دارای چندین چشمه فصلی است و در فصول پر باران از آب زیادی برخوردار اند . لازم به ذکر است ، آب چشمه های دائمی (شیرین ) مورد استفاده عشایر میباشد .حداقل درجه حرارت صفر درجه وحداکثر 35 تا 40 درجه سانتی گراد میباشد.

پوشش گیاهی:

پوشش گیاهی عمدتا" درختان جنگلی :شامل درختا انبوه بلوط, بنه (پسته وحشی )،بادام وحشی ،کیکم ، زیتون ،ارس ،،ارژن ،زالزالک ،گیاهان مرتعی ،درمنه و گونه های علفی یکساله از خانواده گرامینه, بنه ، کلخنگ و گیاهان مرتعی شامل جو وحشی ، گون ، ریواس ، کنگر ، آویشن می باشد.

حیات وحش :

حیات وحش: کل و بز – تعداد محدودی قوچ و میش- گراز – تشی- خرگوش-پلنگ-کفتار-گرگ- روباه – شغال- سنجاب وپرندگان شامل : کبک – تیهو- قمری-کبوتر وحشی-زاغی-انواع پرندگان شکاری- سهره –چکاوک .

جاذبه های گردشگری :

منطقه کوه دراء به لحاظ زیستگاه ، پوشش گیاهی و گونه های حیات وحش نسبت به مناطق اطراف قابل قیاس نبوده و بسیار ارزشمند می باشد. همچنین وجود منابع آبی فراوان در این منطقه بر اهمیت منطقه دلالت دارد .با توجه به جنگل های انبوه و پوشش گیاهی متنوع و وجود مناطق بکر بخصوص در فصل بهار می تواند پذیرای گردشگران باشد .

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

در حواشی منطقه تعدادی روستا وجود دارد که شغل آنها کشاورزی و دامداری می باشد و در منطقه نیز تعداد زیادی عشایر که در سال حدود 4 ماه در منطقه حضور دارند و دامهای آنها از منطقه استفاده می کنند. وجود عشایر در منطقه در صورت عدم نظارت می تواند تهدیدی برای منطقه باشد .

نام منطقه:

منطقه شکارممنوع کوه گورم جهرم

موقعیت جغرافیایی:

منطقه شکار ممنوع کوه گرم جهرم با وسعت 54264 هکتارمنطقه در 140 کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز ودر 30 کیلومتری شمال غرب شهر جهرم در موقعیت 53 درجه و 6 دقیقه تا 53 درجه و33 دقیقه طول شرقی و 28 درجه و 33 دقیقه تا 28 درجه و 51 دقیقه عرض شمالی قرار گرفته است. این منطقه جزئی از حوضه قره آغاج بوده که از نظر تقسیمات کشوری در محدوده بخشهای مرکزی، جهرم، خفر و سیمکان قرار می گیرد

تاریخچه حفاظت:

اولین تاریخ آگهی منطقه شکار ممنوع 15/1/79 به مدت 5 سال و آخرین تاریخ آگهی 15/1/ 91 به مدت 5 سال می باشد.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی :

حدود 75 درصد از کل مساحت منطقه شکار ممنوع کوه گورم را زیستگاه کوهستانی در بر می گیرد. به طور کلی این زیستگاه از به هم پیوستن دو رشته کوه اصلی به نامهای کوه گورم در قسمتهای شرقی به ارتفاع 2761 متر و کوه نمک در قسمت های غربی منطقه به ارتفاع 2846 متر تشکیل می گردد که این دو به صورت یک دیوار پیوسته از شمال غرب به جنوب شرق منطقه امتداد داشته و با داشتن ارتفاعات صخره ای و دره های منفرد از جمله تنگ های خوشاب، نمک، تخه، تنگاب، فیل، بیراه، چراغ بیگی، دره بالنگی، بره و لور دارای پوشش گیاهی و فون جانوری متنوعی می باشد. کوه نمک به علت داشتن ارتفاع زیاد و بلورهای نمک ازجلوه های زیبای طبیعی این منطقه محسوب می گردد.رودخانه قره آقاج که یکی از زیر حوضه های اصلی حوضه آبریز مند می باشد درمسیر شمال شرق به جنوب غرب این منطقه عبور کرده وهمجواری این حوضه با منطقه شکارممنوع کوه گورم تنوع گیاهی وجانوری آن را بخصوص درسمت شرقی آن دوچندان کرده است .رودخانه شورجهرم درامتدادجنوب شرق –جنوب غرب ودرسوی دیگر این منطقه واقع شده است که رودخانه فصلی ودراکثر زمان سال خالی از آب می باشد.

منطقه دارای0 1چشمه دائم ویک چشمه فصلی است .

پوشش گیاهی

پوشش گیاهی در مناطق کوهستانی منطقه عمدتا شامل انواع گون، بادام کوهی، ارژن، کیکم و بنه می باشد. پوشش درختی و درختچه ای در دامنه های واقع در جهت شرقی کوهستان نسبت به دامنه های واقع در جهت غربی غنی تر است. زیستگاه کوهستان در منطقه کوه گورم با داشتن ویژگی های منحصر به فردی از جمله پوشش گیاهی و تاج پوشش مناسب، ارتفاعات صخره ای، چشمه های متعدد در ارتفاعات مختلف،آبراهه های متعدد و درنهایت همجواری آن با رودخانه قره آغاج شرایط بسیار مناسبی رابرای حفظ حیات وحش منطقه فراهم نموده است. درمنطقه کوه گورم 8 تیپ گیاهی شناسایی شده است .

حیات وحش :

از آنجا که زیستگاه بسیاری از گونه های مهره داران مناطق کوهستانی می باشد و با توجه به این که قسمت زیادی از منطقه مورد نظر را این زیستگاه در بر می گیرد، تعداد قابل توجهی ازگونه های شناسایی شده مربوط به این زیستگاه بوده که ازمهمترین آنها می توان به گله های کل و بز، گراز،قوچ ومیش،پلنگ ،کفتار ،گرگ ،شغال،روباه ،خرگوش ،کاراکال ،تشی، جوجه تیغی و انواع خزندگان صخره ای اشاره کرد. همچنین منطقه زیستگاه پرندگانی از قبیل کبک , تیهو , قمری , انواع عقاب ها , دلیجه , بحری , شاهین , انواع کبوترها , کمر کولی , چک چک کوهی , دارکوب , هد هد , کوکر , لاشخور , چکاوک , چرخ ریسک , توکا , پرستو , بلبل خرما , زنبور خور , سبزه قبا , سلیم طوقی , لیکو , کلاغ و گنجشک می باشد . تعداد گونه ماهی شناسایی شده دررودخانه قره آقاج واقع درمنطقه کوه گورم 10 گونه از 9جنس ،4 خانواده و3 راسته می باشد.دوزیستان موجود درمنطقه با توجه به جایگاهی که این جانوران درهرم چرخه انرژی داشته ودربقا دیگر جانوران گوشتخوار وپرندگان نقش مهم واساسی دارند، شامل 4 گونه که وزغ سبز ،وزغ بی گوش ، قورباغه مردابی وقورباغه درختی می باشد. خزندگان منطقه شامل دوگونه مار سمی ،6 گونه مارمولک ویک گونه لاک پشت خشکی زی می باشد.پرندگان شناسایی شده درمنطقه شامل 35 گونه است و22 گونه از پستانداران در منطقه رویت گردیده است .

از گونه های شاخص حیات وحش منطقه می توان از کل و بز،شنگ،کفتار،سنجابک درختی،حشره خور کوتوله و بزمجه بیابانی نام برد.

جاذبه های گردشگری :

وجود تفرج گاههای طبیعی از جمله دره های زیبای موجور در این منطقه و چشمه ساران فراوان و کوه بلورین نمک که رنگ سفید آن جلوه خاصی به منطقه داده است.

تهدیدات وتعارضات منطقه :

این منطقه همه ساله پذیرای عشایر و طوایف قشقایی وعرب های درازی ونقد علی ونیز عشایر اسکان داده شده درروستاهای اطراف می باشد که بواسطه پراکنش زیاد دام وچرای بی رویه زیستگاه ومراتع منطقه به شدت مورد تهدید وخطر قرارگرفته است . همچنین واگذاریها یی که سابقا" بدون استعلام صورت می گرفته ونیز تخریب هایی که از ناحیه کشاورزی وصنعتی (مثلا" احداث ناحیه صنعتی کوثر ) برمنطقه تحمیل می شود ونیز حفر چاههای عمیق , شکار, برداشت چوب از درختان جنگلی اثرات زیانباری براکوسیستم وزیستگاه جانوری وارد می سازد که قوانین موجود در خصوص مناطق شکار ممنوع به تنهایی قادر به جلوگیری از این امر نمی باشد، تبدیل شدن این منطقه به منطقه حفاظت شده می تواند به طور کارآمد از این قبیل تهدیدات و تخریب ها در منطقه کاسته و به حفظ تنوع و غنای گونه ای منطقه کمک نماید.

نام منطقه :

منطقه شکارممنوعکوهستان داراب

موقعیت جفرافیایی

منطقه شکارممنوع کوهستان داراب با وسعت 94230هکتار درفاصله 90کیلومتری شهرستان داراب ودرطول شرقی ' 05 ° 53 الی ' 20 ° 53 عرض شمالی'45 ° 29 الی 10 ° 30 واقع گردیده است.

تاریخچه حفاظت:

اولین آگهی رسمی در تاریخ 15/3/ 77 در روزنامه رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران به عنوان منطقه شکار ممنوع به مدت پنج سا ل اعلام گردید.در آخرین آگهی در سال 1384 ممنوعیت شکار در این منطقه به مدت 5 سال تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه کوهستان شامل بخش کوهستانی با ارتفاع بلندترین قله 2930 متر وبخش دشتی که اغلب به زراعت وباغداری اختصاص دارد .اقلیم منطقه معتدل ودارای بارندگی متوسط 200 میلیمتر می باشد . دوچشمه طبیعی در منطقه موجود می باشد .

پوشش گیاهی:

پوشش درختچه ای شامل بادام ، تنگرس ، گون و ... پوشش درختی شامل ارس (سرو کوهی ، بنه ، کیکم ، ...) .

حیات وحش:

کل وبز ، خرگوش ، گراز ، تشی ، روباه ، گرگ و...پرندگان:هوبره،سبز قبای هندی،زنبورخوار کوچک

جاذبه های گردشگری :

وضعیت طبیعی این منطقه به صورت کوهستانی و تپه ماهوری است و دارای زیستگاه‌های با ارزشی می‌باشد که به جز تابستان که دارای هوای بسیار گرم می باشد در بقیه فصول قابل بازدید برای عموم می باشد وبا فاصله متوسط نسبت به دومنطقه شکار ممنوع چاه نفت و مزایجان قرار دارد .

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

مردماین منطقه اغلب به کار باغداری مشغول بوده که دراین راستا اقدام به پیوند گونه های درختی بومی به درختان وحشی نموده وتا حدودی چهره طبیعی منطقه را بر هم زده است.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع پادنا (فیروزآباد)

موقعیت جفرافیایی

منطقه شکار ممنوع پادنا با وسعت 51334هکتاروبا طول جفرافیایی ' 47º51 تا'16º51

عرض جغرافیایی13º31تا '56º30در شمال وشمال شرقی شهرستان فیروز آباد واقع گردیده است که جاده آسفالته شیراز_فیروز آباد در مجاورت منطقه بوده ورودخانه جاری فیروز آباد نیز در قسمت غربی منطقه قرار گرفته است ضمنا" این منطقه در جنوب شهر شیراز وبه فاصله 74 کیلومتری آن واقع شده است.

تاریخچه حفاظت:

اولین آگهی رسمی در تاریخ 15/12/73در روزنامه رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران به عنوان منطقه شکار ممنوع به مدت سه سا ل اعلام گردید.در آخرین آگهی در سال 1384 ممنوعیت شکار در این منطقه به مدت 5 سال تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکار ممنوع پاد نا منطقه ای است کاملا" کوهستانی وصخره ای ودارای دره های عمیق همراه با پوشش گیاهی کاملا"مناسب و دارای شرایط زیستگاهی وچشمه آبشخورهای مناسب .حداقل بارندگی 250 میلی متر و حد اکثر 500میلی متر .حداقل درجه حرارت صفر درجه وحداکثر 35 تا 40 درجه سانتی گراد میباشد. حداقل ارتفاع 1300 متر وحداکثر 2891 متر از سطح در یای آزاد می باشد .

پوشش گیاهی:

پوشش گیاهی عمدتا" درختان جنگلی : بنه (پسته وحشی )،بادام وحشی ،کیکم ، زیتون ،ارس ،داغداغان ،ارژن ،زالزالک ،گیاهان مرتعی ،درمنه و گونه های علفی یکساله از خانواده گرامینه ولگومینوز.

حیات وحش:

پستانداران :کل وبز ،قوچ ومیش ،گراز ، گرگ ،کفتار ، گربه وحشی، روباه، شغال ،تشی

پرندگان : کبک ،تیهو کبوتر جنگلی ، قمری دارکوب ،چک چک ، هد هد ،سنگ چشم ،

کمر کلی، سبز قبا ،کلاغ زاغی ،خانواده گنجشک،زنبور خوار و پرندگان شکاری .

جاذبه های گردشگری :

منطقه شکارممنوع پادنا به دلیل وجود رودخانه فیروز آباد در مجاورت ودر امتداد جاده آسفالته شیراز –فیروز آباد وترکیب رودخانه وجاده وپوشش انبوه ومتنوع گیاهی ،رشته کوه پادنا همچنین وجود آثار باستانی قلعه دختر وآتشکده از جمله ویژگیهای منحصر به فرد منطقه بوده که موجب جذب مردم در فصول گرم (اواسط اردیبهشت تا اواخر شهریور) سال میگردد.

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

تعلیف وچرای دام توسط عشایر ،قطع اشجار به منظور سوخت توسط دامداران وروستائیان همجوار.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع کوه سیاه ارسنجان

موقعیت جفرافیایی :

منطقه شکارممنوع کوه سیاه ارسنجان با وسعت 32830هکتار در جنوب غربی شهرستان ارسنجان بین عرضهای 45 29 و 15 30 شمالی و طولهای 9 53 و 44 53 شرقی واقع گردیده است .

تاریخچه حفاظت:

منطقه کوه سیاه در تاریخ 1/9/80 به مدت پنج سا ل شکارممنوع اعلام گردید .آخرین آگهی منطقه مذکوردر سال 1384که ممنوعیت شکار در این منطقه به مدت 5 سال تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه دارای اقلیم خشک و مدیترانه ای دارای کوهها و ارتفاعات زیادی می باشد و تقریبا می توان گفت قسمت اعظم منطقه کوهستانی می باشد و بلندترین ارتفاع آن 3279 متربه نام قله ول می باشد.وجود تپه ماهورها و منابع آب فراوان ازمشخصات منطقه می باشد.قسمت شرقی منطقه به دهانه چشمه خونی ،دره پلنگی و روستاهای کمال آباد و جمال آباد منتهی می شود.قسمت غربی آن به روستای فاروق منتهی می شود. قسمت شمالی آن به جاده آسفالته ارسنجان به سعادتشهر و قسمت جنوبی آن به روستای میج و محمود آباد ختم می شود.

پوشش گیاهی:

پوشش گیاهی غالب منطقه شامل جنگلهای انبوه بنه و بادام می باشد و همچنین گیاهانی از خانواده گرامینه ، انواع گون ، درمنه آویشن ، جاشیر ، جارو نیز به وفور درمنطقه دیده می شود.

حیات وحش:

پستانداران : گرگ – روباه ، گراز ، پلنگ ، خرس وپرندگان : کبک و تیهو و پرندگان شکاری ازجمله حیات وحش شاخص منطقه است.

جاذبه های گردشگری :

با توجه به وجود پوشش گیاهی انبوه از درختان بنه دارای چشم اندازی بسیار زیبا می باشد که می تواند چشم هر بیننده ای را به خود خیره نماید و در حقیقت درختان بنه آن جزء اخرین بازماندگان پوشش گیاهی زاگرس می باشد.هر چند که چشمه های آن با توجه به خشکسالی های اخیر دارای دبی خروجی کم آب می باشد اما همین مقدار آّب موجود با این پوشش درختی می تواند سالیانه پذیرای بسیار خوبی برای گردشگران باشد.

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

ازجمله تعارضات موجود در منطقه وجود روستاهای زیاد ،دامداری ، ساخت و ساز مسکن و واحدهای تولیدی است که در اطراف منطقه وجود دارندو عمل تهدید منطقه بوده و حفاظت از منطقه را با مشکل رو به رونموده است .

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع دالان فراشبند

موقعیت جغرافیایی :

منطقه شکار ممنوع دالان با وسعت 54453هکتار در فاصله 62 کیلومتری غرب شهر فیروزآباد در23کیلومتری جنوب فراشبندو بین طول جغرافیایی´49° 51 و´ 5°52 و عرض شمالی ´35° 28 و´ 44 ° 28 واقع گردیده است.

تاریخچه حفاظت :

منطقه شکار ممنوع دالان ابتدا در تاریخ 1/2/74 به مدت5 سال اعلام گردید وهمچنین در تاریخ 15/1/85 به مدت 5 سال مجددا" تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه عموما" کوهستانی بوده واز پوشش گیاهی بسیار غنی برخوردار است بویژه درختان بادام که بیشترین وسعت منطقه را در بر می گیرد.منطقه دارای تابستانی نسبتا" گرم و زمستانی معتدل . نزولات آسمانی بصورت باران بوده و شامل چشمه های دائمی نیز می باشد .

پوشش گیاهی :

پوشش گیاهی در دشت ها عموما"جنگل های کنار به صورت پراکنده ونیمه متراکم وگونه های علفی یک ساله و انواع گون می باشد ودر سایر نقاط وارتفاعات درختان بنه ، کلخنگ ، بادام ، کیکم ، آلبالو و حشی ، گز ، کنار ، استبرق وخارشتر مشاهده می شود .

حیات وحش :

کل و بز ، قوچ و میش ، پلنگ ، گرگ ،کفتار ، روباه ، تشی ،کبک و تیهو ، باقرقره ، توکا ، چک چک ، بلبل و پرندگان شکاری از جمله حیات وحش شاخص منطقه است.

جاذبه های گردشگری :

منطقه شکارممنوع دالان هم می تواند جزو مناطق گدار باشد و هم تامین کننده عوامل زیستی.به دلیل وجود حیات وحش که به مناطق دو سرخون ، هلیگان – گردان کوه – مهاجرت می نمایند می تواند گردشگران را به خود جذب نماید.

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

درمحل پالایشگاه فراشبند شهرکی جدید التاسیس جهت کارکنان پالایشگاه ودرمجاورت محدوده منطقه ساخته شده است که به همراه زمینهای زراعی در دامنه های سطح شمالی منطقه وهمچنین وجود حدود 10 حلقه چاه گاز برروی ارتفاعات کوه دالان ازجمله تعارضات منطقه به شمارمی رود. همچنین وجود طرحهای مرتعداری وچرای احشام درصورت عدم کنترل دائم از تهدیدات منطقه به شمار می رود.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع مهارلو

موقعیت جفرافیایی :

منطقه شکار ممنوع مهارلو با وسعت 33650هکتار در فاصله 20 کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز درمجاورت جاده اصلی شیراز – سروستان و بین طول جغرافیایی´14° 52 تا´ 28°53 و عرض شمالی ´00° 29 و´ 57 ° 29 واقع گردیده است .

تاریخچه حفاظت:

منطقه مهارلو درابتدادر تاریخ 1/5/79 به مدت سه سال شکار ممنوع اعلام گردید وسپس در تاریخ های 1/5/84 و 15/1/91 مجددا" به مدت 5سال تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

جریان توده های هوا ،ایجاد بادهای شمالی (سرد و خشک در زمستان ) و بادهای غربی (از اقیا نوس اطلس و دریای مدیترانه که حامل باران هستند .) بادهای محلی در شبانه روز از کوه به دشت و بالعکس به عنوان جریانهای غالب محل می باشند . درجه حرارت هوا در حوضه دریاچه در گرمترین ماههای سال حداکثر 40 تا 41درجه و در سردترین ماههای سال حدود 4 درجه سانتیگراد می باشد.

تالاب مهارلو بخشی از منطقه شکار ممنوع مهارلو به شمار می رود .طول دریاچه مهارلو 31 کیلومتر و حداکثر پهنای آن 11 کیلومتر است. مساحت دریاچه 24000 هکتار و عمق متوسط دریاچه 50سانتی متر و عمیق ترین نقطه آن درپرآب ترین فصل 3 متر می باشد.این دریاچه در غرب به وسیله رودخانه باباحاجی رودخانه چنار راهدار و رودخانه خشک با جریان فصلی و متناوب و از شرق از مسیل نظر آباد و از اطراف توسط آبراهه های متعدد تغذیه می شود. در حوزه آبریز دریاچه مهارلو چشمه های متعددی وجود دارد که بیشتر آنها در دامنه ارتفاعات آهکی است. آبدهی آنها درسالهای اخیر به شدت کاهش یافته است. همچنین دریاچه مهارلو عامل کنترل سیلاب و حذف روان آبهااست.

پوشش گیاهی:

به طور کلی گیاهان شناسایی شده در منطقه به دو دسته بومی و زراعی قابل تقسیم می باشند که عمده گیاهان بومی شامل : انجیر ، انار ، درختچه های بادام ، گون ، درمنه ، شیرین بیان ، خارشتر ، گلزا ، گیاهان چمنی و جارو می باشد .

گیاهان زراعی : در اکثر مناطق ، گندم و جو به صورت دیمی و آبی در حاشیه تالاب کاشت می شوند .زراعت آبی و کشت سبزیجات در این منطقه وجود دارد .

حیات وحش:

گونه های عمده پستانداران شامل : روباه معمولی ، شغال ، تشی با انواع جوندگان کوچک ، خرگوش و گراز که به طور پراکنده در نزدیکی مزارع کشاورزی دیده می شوند .

این تالاب زیستگاه زمستان گذرانی پرندگان مهاجر به شمار می رود و هر ساله میزبان جمعیت فراوانی از فلامینگو هاست که از آرتمیای موجود در این دریاچه تغذیه می کنند.پرندگان شاخص این تالاب عبارتند از:فلامینگوی بزرگ در جمعیت های بالای 4000 قطعه، تنجه، انواع کاکایی ، انواع پرندگان کنار آبزی:گیلانشاه بزرگ،سلیم کوچک،انواع آبچلیک ها ودر اطراف تالاب گونه های متنوعی از پرندگان خشکی زی نیز دیده می شود.

جاذبه های گردشگری :

با توجه به تالابی بودن منطقه شکار ممنوع فوق و به دلیل ارزش زیستگاهی جهت مهاجرت پرندگان به منظور گذران فصل زمستان گونه های متعددی از پرندگان به خصوص فلامینگو ، انواع آبچلیک ، چوب پا ، نوک خنجری ، انواع سلیم ، حواصیل ، آنقوت ، اگرت و گونه های اردک سانان در منطقه مشاهده می شوند که با توجه به فصل مهاجرت پرندگان و همچنین فصل بارندگی در استان فارس بهترین فصل جهت بازدید گردشگران زمستان و بهار می باشد.

تهدیدات و تعارضات:

آلودگی آب دریاچه بدلیل تخلیه فاضلاب های شهری وصنعتی درمسیل منتهی به دریاچه وکم شدن حجم آب ورودی به دریاچه بدلیل استفاده از پساب تصفیه شده جهت آبیاری باغات ونهایتا"آلودگی شدید آب دریاچه که در نهایت برداشت نمک از دریاچه که از منابع مهم اقتصادی به شمار می رود مورد تهدید قرار می گیرد.

خشک شدن ،آلودگی شدید وکم آب شدن چشمه های حاشیه دریاچه مهارلو(مانند چشمه پیر بنو،دهنو،برم دلک ،کفترک ،جوشک )که درسابق به دریاچه تخلیه می شد،وجود حوضچه های نمک ( به خصوص حوضچه نمک پتروشیمی با وسعت زیاد ) در محدوده تالاب مهارلو. احداث جاده ( چهار بانده نمودن جاده ترانزیتی شیراز – سروستان ) در بعضی قسمتها از نزدیک تالاب می گذرد ،احداث شهرک صنعتی در نزدیکی تالاب مهارلو، جوامع محلی در محدوده حریم تالاب مهارلوکه به کشت گیاهان زراعی و باغی می پردازندوباعث کم شدن سطح سفره آب زیر زمینی ونهایتا"کم شدن آب تالاب مهارلو می شود.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع خرمنکوه فسا

موقعیت جفرافیایی :

منطقه شکارممنوع خرمنکوه فسا با وسعت منطقه 29940 هکتاردرنزدیکی شهر فسا واقع گردیده است.این منطقه درطول جغرافیایی : 28/53 تا 40/53وعرض جغرافیایی: 9/29 تا 17/29 قراردارد.

تاریخچه حفاظت:

محدوده منطقه خرمنکوه فسا واقع دراستان فارس از تاریخ 15 فروردین ماه9 137 به مدت 3 سال شکارممنوع اعلام گردید. .در آخرین آگهی در سال 1384 ممنوعیت شکار در این منطقه به مدت 5 سال تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکار ممنوع خرمنکوه حد فاصل دو منطقه پارک ملی بختگان و منطقه حفاظت شده میانجنگل فسا واقع شده است و می تواند به عنوان منطقه پشتیبان برای این دو منطقه محسوب گردد.این منطقه کاملا کوهستانی با دره های عمیق و پوشش گیاهی متنوع می باشد و بعلت دارا بودن دره های کم و بیش عمیق و ساختار خاص کوهستانی زیستگاه مناسبی برای حیوانات کوهزی به شمار می رود.نزولات آسمانی در منطقه به صورت باران و در ارتفاعات به صورت برف می باشد.میزان بارندگی تا mm280 می رسد و در جه حرارت محیط حد اقل صفر و حد اکثر c°38 می باشد

پوشش گیاهی:

ارس (Juniperus excelsa)، پسته وحشی (Pistacha atlantica) ،کلخنگ (Pistacia mutica)، بادام کوهی(Amygdalus scoparia) ،تنگرس( Amygdalus lycedis ) ارژن( Amygdalus eriocada )،کیکمبومادران( (Achilea sp،آویشن( Thymus sp، درمنه( Artemisia sp) مریم گلی( Salvia sp) بابونه، کنگر، گل گندم، شکر تیغال بهمن ،رعنا زیبا از گونه های شاخص گیاهی منطقه می باشد.

حیات وحش:

پستانداران نظیر:کل و بز ، قوچ و میش خرگوش ،گرگ و روباه وپرندگان مانند کبک و تیهو، کبوتر جنگلی، دلیجه معمولی،کلاغ نوک سرخ، سارگپه معمولی،چکچک ابلق،درکوب سوری وهمچنین خزندگان شامل آگامای قفقازی، لاک پشت مهمیز داراز حیات وحش شاخص منطقه است.

جاذبه های گردشگری :

منطقه خرمنکوه منطقه ای کاملا کوهستانی با دره های عمیق و پوشش گیاهی متنوع می باشد و به علت ساختار خاص کوهستانی و دارا بودن دره های کم و بیش عمیق زیستگاه مناسبی برای حیوانات کوهزی به شمار می رود واین خصوصیت آن را از تعرض شکارچیان مصون داشته و باعث گردیده خود را حفاظت نماید. وجود گونه های گیاهی اندمیک مانند ارس و گیاهان دارویی مانند آویشن ،کاکوتی ، درمنه و گیاهانی با مصارف صنعتی مانند آنغوزه نیز از ویژگی های منطقه می باشد . همچنین در منطقه فسیل نرمتنان به وفور مشاهده می گردد. زمان بازدید از منطقه اواخر اسفند ماه تا اوایل خردادماه می باشد .در فصل بهار دامنه ها و دره ها پوشیده از انواع گیاهان مرتعی شامل گون ،درمنه وانواع گیاهان دارویی وگلهای وحشی است که چشم انداز زیبا وبدیعی را بوجود می آورد. تابستان گرم وزمستانهای عمدتا کم باران دارد.

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

منطقه خرمنکوه فسا با توجه به وضعیت توپوگرافی و تحت حوزه نظامی بودن بخشی ازآن همچنین توسعه نیافتن شهر، عدم واگذاری معادن، و عدم توسعه صنعت از تعارضات کمتری برخوردار می باشد. تنها فعالیت موجود، کشاورزی در حاشیه منطقه است وعبور خط انتقال گاز سروستان _استهبان از جنوب وشرق منطقه است.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع توت سیاه (بوانات)

موقعیت جفرافیایی :

منطقه شکار ممنوع توت سیاه با وسعت 18380 هکتار در فاصله 30 کیلومتری شهر بوانات بین طول جغرافیایی´21° 55 و´ 44°55 و عرض شمالی ´16° 28 و´ 47 ° 28 قرار دارد .

تاریخچه حفاظت:

منطقه توت سیاه درابتدا درتاریخ 27/9/62 به عنوان منطقه شکارممنوع اعلام ومجددا"درتاریخ های 15/8/75 و 8/8/84 به مدت 5 سال تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

این منطقه شامل دو رشته کوه نسبتاً مرتفع به نام های کوه سفید و عمر کوه با ارتفاع بیش از 2800 متر می باشد که جزء رشته کوه های زاگرس محسوب می گردد؛ منطقه مذکور در شمال شرقی استان و در انتهای منطقه بوانات فارس واقع گردیده است. فاصله آن تا جاده آسفالته شیراز به اصفهان 73 کیلو متر می باشد. میزان بارندگی حدود 350 میلیمتر است که در ارتفاعات بیشتر به صورت برف می باشد. و همین نزولات تأمین کننده آب می باشدو دامنه تغییرات ارتفاع بین 1950 تا 2800 متر از سطح دریا می باشد.

پوشش گیاهی:

فلـور منطقه استپی و پوشش درختی ارتفاعات شامل: بنه Pistacia atlantica_ کاروان کش Apraphaxis_ بادام کوهی Amygdalus scoparia و در قسمت های پست، این پوشش شامل: درمنه Artemizia spp._ گون Astragalus spp._ قیچ Zygophylum و انواع گراس می باشد.

حیات وحش:

گـونـه عمـده جـانوری شـامـل کـل و بـز Capra_ قوچ و میش Ovis و پلنگ Panthra pardus می باشد

جاذبه های گردشگری :

منطقه شکارممنوع توت سیاه بین منطقه حفاظت شده بروئیه یزد، منطقه شکار ممنوع دره باغ فارس و منطقه شکار ممنوع روشنکوه فارس واقع گردیده است واین بیانگر خصوصیات منحصر به فرد منطقه به لحاظ شرایط زیستگاهی بوده که می تواند به لحاظ گردشکری مورد استفاده قرار گیرد. وجود بعضی گونه های گیاهی خاص مثل چای کوهی، ریواس و غیره و نیز چشم اندازهای زیبا و دیدنی مانند غار کان گوهراز شاخص های گردشگری منطقه است .

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

فعالیت های موجود دامداری و فعالیت های معدنی عمده عوامل بازدارنده می باشد که با انجام روشهای مدیریتی می توان خسارات آن ها را به حداقل رساند.

نام منطقه :

منطقه شکارممنوع مزایجان

موقعیت جفرافیایی

منطقه شکار ممنوع مزایجان با وسعت 90874هکتار در جنوب شهر داراب و جنوب شرقی شهرزرین دشت (حاجی آباد ) قرار دارد.این منطقه درطول شرقی                             '30 ° 55   الی '30 °54 وعرض شمالی'30   ° 28   الی ° 28 و80 کیلومتری شهرستان داراب واقع گردیده است .

تاریخچه حفاظت:

این منطقه از تاریخ 10/9/80 به مدت پنج سال بعنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید و پس از آن مجدداً در تاریخ 15/5/86 ممنوعیت آن تمدید گردیده است.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکار ممنوع مزایجان منطقه ای است کوهستانی همراه با درجه حرارت نسبتا" بالا (حدود c °40-35 ) این منطقه دارای چشمه های متعدد همچون چشمه آب انار ،چشم آبخیز ، چشمه گرازی چشمه آب باد ،چشمه مزرو،. آب وهوای منطقه خشک ونیمه خشک می باشد .

پوشش گیاهی:

پوشش گیاهی عمدتا" درختان جنگلی :شامل درختان انبوه بنه (پسته وحشی )،بادام وحشی ،کیکم ،،ارژن ، کلخنگ ،گیاهان مرتعی شامل درمنه، گون ، ریواس ، کنگر ، آویشن و گونه های علفی یکساله از خانواده گرامینه می باشد.

پسته وحشی – بنه

Pistacha atlantica

کلخنگ

Pistacia mutica

بادام کوهی

Amygdalus scoparia

تنگرس

Amygdalus lycedis

ارژن

Amygdalus eriocada

کیکم

Acer cinerascens

گون

Astragalus   spp

کنگر

Gudulia        sp

حیات وحش:

پستانداران شاخص منطقه مزایجان شامل: قوچ و میش، کل و بز، گراز ، تشی، خرگوش، خرس، پلنگ، کفتار،گرگ,روباه وپرندگان شامل : کبک ، تیهو ، قمری ، کبوتر جنگلی ، بلبل خرما، چکاوک کاکلی ، زنبورخورک ، کوکر ، دلیجه ، هدهد ، سهره ، زاغی ،دم جنبانک ،کمرکولی وهوبره



جاذبه های گردشگری :

وضعیت طبیعی این منطقه به صورت کوهستانی و تپه ماهوری است و دارای زیستگاه‌های با ارزشی می‌باشد که به جز تابستان که دارای هوای بسیار گرم می باشد در بقیه فصول قابل بازدید برای عموم می باشد و بدلیل همجواری با منطقه حفاظت شده هرمد بخشی از حیات وحش هرمد به این منطقه مهاجرت می کنند.

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

حضور عشایر در منطقه درصورت عدم نظارت می تواند از جمله تهدیدات منطقه به شمار آید.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع مل بلند

موقعیت جفرافیایی

منطقه شکارممنوع مل بلند با وسعت 15703هکتار بین طول جغرافیایی 33 52 تا 40 53 و عرض جغرافیایی 4 29 تا 13 29 در 70 کیلومتری فیروز آباد و درمحور شیراز فیروزآباد واقع گردیده است .

تاریخچه حفاظت:

این منطقه در تاریخ 15/12/75 به مدت سه سال به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی گردید و که آخرین تاریخ آگهی منطقه درتاریخ 15/7/86 می باشد.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه کوهستان شامل بخش کوهستانی با ارتفاع بلندترین قله 2930 متر وبخش دشتی که اغلب به زراعت وباغداری اختصاص دارد .اقلیم منطقه معتدل ودارای بارندگی متوسط 200 میلیمتر می باشد . دوچشمه طبیعی در منطقه موجود می باشد .

پوشش گیاهی:

پوشش گیاهی عمدتا" درختان جنگلی ومرتعی عمده ترین گونه های گیاهی منطقه شامل بنه ،

،بادام وحشی، کلخنگ ،کیالک،کیکم، تنگس،انواع گون،آویشن ، کما ،ارژن ،،گیاهان مرتعی یکساله وچند ساله میباشد،

ارس – سرو کوهی

Juniperus excelsa

پسته وحشی – بنه

Pistacha atlantica

کلخنگ

Pistacia mutica

بادام کوهی

Amygdalus scoparia

تنگرس

Amygdalus lycedis

ارژن

Amygdalus eriocada

کیکم

Acer cinerascens

گون

Astragalus   spp

کنگر

Gundelia sp

حیات وحش:

پستانداران :کل وبز ،قوچ ومیش، خرگوش ،گراز ، گرگ ،کفتار ، روباه، شغال ،تشی

پرندگان : سنگ چشم، زاغی ، کبک ،تیهو،گنجشک ،، دلیجه،چک چک کوهی ، کمر کلی ،سهره معمولی.

جاذبه های گردشگری :

وضعیت طبیعی این منطقه پوشش جنگلی نسبتاً خوبی در ارتفاعات و دامنه ها علی الخصوص دشت موک می باشد ودر فصل بهار مناظر بدیعی به چشم می خورد. همچنین وجود چشمه بند بهمن کوار در یک سمت تنگ زنجیران و چهل چشمه و منطقه تفرجگاهی حنیفقان در حاشیه های آن اهمیت اکوتوریستی آن را دو چندان نموده است.

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

منطقه شکارممنوع مل بلنددر نزدیکی منطقه حفاظت شده مله گاله واقع شده و در مسیر کوچ عشایر می باشد. روستایی در داخل منطقه وجود ندارد اما روستاهای مجاور آن که شغل اصلی مردمان آن دامداری و کشاورزی است اقدام به کشت دیم در این منطقه نموده اندلذاحضور عشایر ، چرای بیرویه دام،وجود طرحهای عمرانی،تخریب پوشش گیاهی جهت تصرف اراضی و استفاده غیر مجاز از چوب درختان ازجمله تهدیدات منطقه به شمار می رود.

نام منطقه :

منطقه شکار ممنوع کوه هوا و تنگ خور لامرد

موقعیت جفرافیایی

منطقه شکار ممنوع کوه هوا و تنگ خور لامرد با وسعت 129658هکتار ودر طول جغرافیایی 41 ˚52 تا 21 ˚53 شـرقی و عرض جغرافیایی 40 ˚27 تا 56 ˚28 درجنوب شرقی استان فارس و در حوزه شهرستانهای لامرد ، لار و خنج واقع شده است. محدوده مذکور در درفاصله 80 کیلومتری شمال شهرلامرد و و65کیلومتری جنوب غربی وغرب خنج قرار دارد. و تحت مدیریت شهرستان لامرد باشد .

تاریخچه حفاظت:

اولین آگهی رسمی در تاریخ 15/12/78 در روزنامه رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران به عنوان منطقه شکار ممنوع به مدت پنج سا ل اعلام گردید.در آخرین آگهی در سال 1386 ممنوعیت شکار در این منطقه به مدت 5 سال تمدید گردید.

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکار ممنوع کوه هوا وتنگ خور منطقه ای است کوهستانی همراه با درجه حرارت نسبتا" بالا (حدود c °40-35 ) این منطقه دارای منابع آبی شامل چشمه آب اناری ،چشمه فصیلی ، چشمه پرویز ، چشمه طهران ، چشمه مودی ، چشمه مزراع ، چشمه حسن ولی ، چشمه وردوان وچشمه تنگ خور و...وآب وهوای خشک ونیمه خشک می باشد .

پوشش گیاهی:

            کنار، اسبرق، کلخنگ ، بادام وحشی ، کیکم ، انواع گون وگونه ها ی مرتعی از پوشش گیاهی منطقه به شمار می رود.

کلخنگ

Pistacia mutica

بادام کوهی

Amygdalus scoparia

کیکم

Acer cinerascens

گون

Astragalus   spp

کنگر

Gudulia        sp

حیات وحش:

پستانداران منطقه شامل: قوچ و میش ، کل و بز ، گراز ، تشی ، خرگوش ، خرس ، پلنگ ، کفتار ،گرگ,روباهو پرندگان شامل : کبک ، تیهو ، قمری ، کبوتر جنگلی ، بلبل خرما، چکاوک کاکلی ، زنبورخورک ، کوکر ، دلیجه ، هدهد ، سهره ، زاغی ،دم جنبانک ،کمرکولی وهوبره



جاذبه های گردشگری :

با توجه به وجود چشمه سار ها و تنوع پوشش گیاهی و همچنین وجود مناطق بکر دیدنی ، به خصوص در فصل زمستان و بهار پذیرای بازدید کنندگان و گردشگران طبیعی می باشد

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

تخریبات متعدد توسط شرکت نفت وفعالیتهای اکتشافاتی وحفاری حهت استخراج نفت وگاز،خشکسالی های پی در پی و در نتیجه کاهش منابع آب و غذا ووجود پروانه چرای متعدد و چرای بی رویه از جمله تهدیدات در منطقهبه شمار می رود.

نام منطقه :

منطقه شکارممنوع روشنکوه

موقعیت جفرافیایی

منطقه شکار ممنوع روشن کوه با وسعت 31129هکتار در 100کیلومتری بوانات قرار دارد.این منطقه در طول جفرافیایی ' 7º54   '45º53 و عرض جغرافیایی'59º29    '43º29

واقع گردیده است .

تاریخچه حفاظت:

این منطقه از تاریخ 15/1/88 به مدت پنج سال بعنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید .

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکارممنوع روشنکوه منطقه ای است دارای ارتفاعات کم ،تپه ماهور،دشت " همراه باپوشش گیاهی مناسب است .شکل مورفولوژیک منطقه عمدتا"کوهستانی با پوشش جنگلی که دارای زیستگاهها وپناهگاههای مناسب جهت حیوانات وحشی کوهزی می باشد. اقلیم منطقه معتدل است. حداقل ارتفاع 1100 متر وحداکثر 1690 متر از سطح در یای آزاد می باشد .

پوشش گیاهی:

  بنه،ارژن،بادام کوهی،کیکم،ارس، افدرا،دافنه،کیالک،به وحشی، تنگرس ،قیچ ،انجیر و انواع گونه های مرتعی شامل درمنه ،انواع گون ،موسیر زیره ،جاشیر ، انواع گرامینه

ارس

Junipenus   excelsa

پسته وحشی – بنه

Pistacha atlantica

ارژن

Amygdalus sp

بادام کوهی- تنگرس

Amygdalus scoparia

انجیر

Ficus ghannis

قیچ

Zegophllum    Attiplicoid

کیکم

Acer cinerascens

کیالک

Cratagus sp

جاشیر

Prangus    SP

موسیر

Allum

افدرا

Ephedra

دافنه

Daphne

حیات وحش:

پستانداران شاخص منطقه شامل کل وبز،خرس قهوه ای ،گرگ ،روباه،شغال،کفتار،خرگوش واز پرندگان کبک وتیهو،،عقاب ودلیجه دراین منطقه به وفور یافت می شوند.



جاذبه های گردشگری :

وضعیت طبیعی این منطقه منطقه مورد نظر ازمناطق پیرامونی از لحاظ پوشش گیاهی غنی تر بوده وبه جهت هم مرز بودن با منطقه حفاظت شده باغ شادی یزد ،مهاجرت وحوش بین دردو منطقه صورت می گیرد ودو فصل بهار وتابستان مناسب ترین فصل بازدید از منطقه توسط گردشگران می باشد..

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

چرای دام در منطقه و برداشت گیاهان دارویی توسط مردم در فصل بهار وتابستانمی تواند از جمله تهدیدات منطقه به شمار آید.

نام منطقه :

منطقه شکارممنوع کوه آق جلو

موقعیت جفرافیایی

منطقه شکار ممنوع کوه آق جلو باوسعت 5295هکتار در شرق پارک ملی بمو و چسبیده به این پارک ملی در طول شرقی ° 53 الی '53 °52 وعرض شمالی'40 ° 29 الی '34 ° 29 واقع گردیده است .

تاریخچه حفاظت:

این منطقه از تاریخ 1/9/90 به مدت پنج سال بعنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید .

اقلیم ،زمین شناسی ،توپوگرافی وعوارض طبیعی:

منطقه شکار ممنوع کوه آق جلو منطقه ای است کوهستانی همراه با درجه حرارت نسبتا" بالا (حدود c °25-15 ) این منطقه دارای چشمه های متعدد وآب وهوای خشک ونیمه خشک می باشد .

پوشش گیاهی:

پوشش گیاهی عمدتا" درختان جنگلی :شامل درختان انبوه بنه (پسته وحشی )،بادام وحشی ،کیکم ،،ارژن ، کلخنگ ،گیاهان مرتعی شامل درمنه، گون ، ریواس ، کنگر ، آویشن و گونه های علفی یکساله از خانواده گرامینه می باشد.

پسته وحشی – بنه	*Pistacha atlantica*
کلخنگ	*Pistacia mutica*
بادام کوهی	*Amygdalus scoparia*
تنگرس	*Amygdalus lycedis*
ارژن	*Amygdalus eriocada*
کیکم	*Acer cinerascens*

حیات وحش:

پستانداران شاخص منطقه کوه آق جلوشامل کل و بز ، گراز ، تشی ، خرگوش ، خرس،کفتار،گرگ,روباه وپرندگان شامل :کبک ، تیهو ، قمری ، کبوتر جنگلی ، بلبل خرما، چکاوک کاکلی ، زنبورخورک ، کوکر ، دلیجه ، هدهد ، سهره ، زاغی ،دم جنبانک ،کمرکولی وهوبره است.

جاذبه های گردشگری :

وضعیت طبیعی این منطقه به صورت کوهستانی و تپه ماهوری است که مجاورت این منطقه با پارک ملی بمو و ارتباط اکولوژیکی آن با پارک ملی مذکور ، وجود چندین گونه از پرندگان ، پستانداران و فراوانی منابع آبی و غذایی و پوشش کاملا" مناسب گیاهی در این منطقه می تواند درفصل زمستان واوایل بهار محیط مناسبی برای بازدید گردشگران از آن فراهم آورد.

تهدیدات وتعارضات مهم منطقه :

وجود عشایر و دامداران در منطقه همراه باچرای بیرویه می تواند از جمله تهدیدات منطقه به شمار آید.

بيشتر